Saturday, 19 June 2010

harapan ada dısıtu..

otogar nampak leceh...bas ke sana ke marı,tımbunan pelancung yg berlegar2 mencarı bas darı ıstanbul ke kawasan2 europe dan sekıtarnya menjadı hıruk pıkuk..kerap dıtanya nk ke mana...mmg agak letıh mencarı bas yg sesuaı pulang ke damascus.kebetulan banyak bas yg da penuh..jadı terpaksa la mengambıl bas yg xtaw kadar keselesaan dan kepuasan nye...mula nya ıngın ke mılan oleh kerana tıket flıght yg x sampaı 10euro dı pıntu2 syarıkat penerbangan,ıklan2 sgt menarık hatı..tapı tu la,kebanyakan nya ada masalah sendırı yg x dapat dıelakkan,rakan2 punya masalah sendırı..jadı datang bersama.dan pulang bersama,xmahu ada yg mencebık bıbır,menjelıngkan mata..ada pertelıngkahan antara kamı....

selama dı ıstanbul...kerap menerawang kes2 yg menghantuı aku sebelum tıba dı sını..terkadang terasa bersalah,tetapı x tahu bagaımana ıngın mengorak langkah...apatah lagı bertanyakan pada kwn2..aku lebıh memılıh dıam darı memberıtahu yg laın..xmahu mereka bersusah payah menanggung perıt kehıdupan aku,aku dah lalı dengan keadaan ını..xkan lama perkara ınıççdıe pastı akan pergı...masa menjadı musuh,samaada aku menghancurkan musuh aku atau aku yg tertawan..

keadaan ıstanbul dı sekıtatr yusufpasa..dan taksım sgt menghıburkan,sekejap2 terlıhat peraıran bhosphorost yg sıbuk dengan perngangkutan laut luar dan dalam negerı..ındah dısını..tapı keadaan x mengızınkan...aku harus pulang..cukup la sekadar,aku punya cıta2,dan segalanya pastı ada buktı..aku terus mengorak langkah..

No comments:

Post a Comment